بخش نخست/
تعریف سه‌گانی
سه‌گانی یک قالب شعری است که از سه مصراع یا سه سطر پدید می‌آید و در پایان آن، ضربۀ ذهنی می‌خورد:
آسمان با دل تنگم گریان؛
روی چترم باران،
زیر چترم باران.
در تعریف دقیق‌تر، سه‌گانی نوعی شعر با فرم بیرونی-کلی «کوتاه» و «سه‌لَختی» و فرم درونی- کلی «بسته» و «کوبشی» است.
از میان ویژه‌گی‌های بنیادین سه‌گانی، دو … ادامه خواندن شعر سه‌گانی